สวัสดีครับ มาพบกันอีกครั้งนะครับ กับ TOV Interview กับผมนาย Henry วันนี้เราจะพาไปเยี่ยมคริสตจักรเก่าแก่คริสตจักรหนึ่ง ที่มีความน่าสนใจในหลายๆ ด้านด้วยกัน ผ่านบุคคลที่เราจะสัมภาษณ์ คือ พี่วิน หรือคุณเมธวินกันนะครับ ตามผมมาเลยครับ
มารู้จักเคล็ดลับแห่งชัยชนะผ่านทางการสรรเสริญ สิ่งง่ายๆ ที่ได้ผลลัพธ์อันแสนยิ่งใหญ่
การโห่ร้อง คือ รูปแบบหนึ่งของการสรรเสริญ ซึ่งมีกล่าวถึงอยู่ในพระคัมภีร์หลายข้อหลายตอนด้วยกัน แต่มีสองตอนที่กล่าวถึงเป็นพิเศษว่าพระเจ้าตอบสนองต่อการโห่ร้องของเราอย่างจำเพาะเจาะจง
ในตอนแรก บันทึกอยู่ในพระธรรมโยชูวา บทที่ 6 เมื่อโยชูวาได้นำทัพอิสราเอลไปต่อสู้ที่เมืองเยรีโค พวกเราเดินรอบเมืองเป็นเวลา 6 วันด้วยกัน ในวันที่ 7 พวกเขาตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปเดินทัพรอบเมืองเป็นจำนวน 7 รอบ เมื่อครบรอบที่ 7 ประชาชนก็โห่ร้องเมื่อปุโรหิตเป่าแตร ดังนั้นพอประชาชนได้ยินเสียงแตร เขาก็โห่ร้องดังและกำแพงก็พังลงราบ ประชาชนจึงขึ้นไปในเมืองทุกคนต่างตรงไปข้างหน้าตนและเข้ายึดเมืองนั้น (โยชูวา 6.20)
มาตรฐานและความคาดหวังในตัวผู้นำนมัสการอาจแตกต่างกันไปในแต่ละคริสตจักร ในบางคริสตจักร ทีมงานด้านการอภิบาลจะต้องนำนมัสการเป็น แต่ในบางคริสตจักร เฉพาะผู้อาวุโสหรือเป็นสมาชิกของคณะกรรมการบริหารคริสตจักรเท่านั้นที่จะสามารถทำหน้าที่นี้ได้ ถ้าจะว่าไปแล้ว เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่า ตัวผู้นำนมัสการเองมีผลอย่างมากกับความสำเร็จของการนมัสการในแต่ละครั้ง
ดังนั้น เราน่าจะมาพิจารณาดูว่าผู้นำนมัสการควรจะมีคุณสมบัติเช่นไรในการก้าวเข้ามาสู่ความรับผิดชอบที่สำคัญเช่นนี้
นี่คือสมาชิกที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังที่ชื่อว่า “จักรวาล” นะครับ แล้วลองคิดดูว่าจักรวาลจะใหญ่โตขนาดไหนที่จะบรรจุสมาชิกทั้งหมดนี้เอาไว้ให้อยู่ด้วยกัน เท่านั้นยังไม่พอ ดาวเหล่านี้ยังอยู่ด้วยกันอย่างมีระบบระเบียบอีกด้วย และระยะห่างของดาวแต่ละดวง ไม่ใช่แค่ระยะที่ตาเห็นในแผนภาพที่ปะไว้ในห้องเรียนนะครับ ดาวแต่ละดวงอยู่ห่างจากกันมากๆ มากๆ มากๆ .... มากขนาดไหนขออนุญาตอ้างอิงความรู้จากหนังสือ “ประวัติย่อของเกือบทุกสิ่ง” (A Short History of Nearly Everything) ซึ่งพูดถึงระยะทางในสุริยจักรวาลของเราไว้ว่า
“ที่จริงแล้ว ระยะทางห่างไกลขนาดนั้นต้องถือว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะวาดสุริยจักรให้ถูกต้องตามมาตราส่วน ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน ถึงแม้จะใช้หน้ากระดาษในหนังสือมาพับซ้อนกันหรือใช้กระดาษโปสเตอร์ขนาดยาวเฟื้อยก็ยังไม่เข้าใกล้ความจริง ในแผนผังของสุริยจักรวาลที่ได้มาตราส่วนนั้น ถ้าโลกหดเล็กลงเหลือเท่าเมล็ดถั่ว ดาวพฤหัสจะต้องอยู่ห่างออกไปมากกว่า 300 เมตร และดาวพลูโตต้องอยู่ห่างออกไปสองกิโลเมตรคึ่ง (แถมยังต้องมีขนาดเท่าแบคทีเรียอีกต่างหาก คุณจึงไม่มีโอกาสได้เห็นมันอยู่ดี) ในมาตราส่วนเดียวกัน ดาวพร็อกซิมา เซนเทารี (Proxima Centauri) ซึ่งเป็นดาวฤกษ์ที่อยู่ใกล้ที่สุด จะอยู่ห่างออกไป 16,000 กิโลเมตร แม้ถ้าคุณจะหดทุกสิ่งทุกอย่างลงมาจนดาวพฤหัสเหลือเล็กเท่าจุดฟูลสต๊อป และดาวพลูโตเล็กเท่าหนึ่งโมเลกุล พลูโตก็ยังต้องอยู่ห่างออกไปมากกว่า 10 เมตรอยู่ดี”